Kategoria: PL

Jest pewien problem z ekspetami ds. użyteczności. Tylko nieliczni zajmują się produktami, w których tworzeniu uczestniczą. Świat, o którym można przeczytać na blogach o UX, wydaje się idealny (coraz więcej jest wyjątków). Na wszystko w nim jest czas, decyzje są racjonalne. Inna jest rzeczywistość.

Wynika to z modelu pracy. Projektanci czasem stanowią wydzieloną w firmie komórkę, czasem są wynajmowani, zwykle jednak ich zaangażowanie jest chwilowe. Są zatrudniani na czas projektu. Przychodzą, doradzają, wychodza. Opuszczają budynek lub przechodzą do następnych projektów gdy produkt ich pracy zostanie oddany w ręce użytkownika. Tymczasem to wtedy zaczyna się jego życie.

Pracuję na programem szkoleń (wewnętrznych), które obejmowałyby tematy związane z realizacją rozwoju produktu cyfrowego (nie wymyśliłem chwilowo lepszej nazwy) w całym cyklu jego życia – od pomysłu przez projektowanie do utrzymania. Realizacją rozwoju czyli wszystkim, co związane z wprowadzaniem zmian funkcjonalnych lub konstrukcyjnych w tym wszystkim, z czym ma styk użytkownik. Osią programu pozostanie projektowanie. Osadzone zostanie jednak w kontekście „projektowania” w organizacji.

Co mam na myśli:

Zarządzanie pomysłami

Podejmowanie decyzji

Planowanie i zarządzanie projektami

Utrzymanie

Część pierwsza to „Zarządzenie pomysłami”. Mówi o tym skąd się biorą pomysły i jak z nich wybierać to, czemu poświęcić siły. Przygotowałem następujące punkty, które opisują tę cześć szkolenia.

• Mit pomysłu (pomysły, czy realizacja)
• Eksplozja idei – dlaczego dzisiaj mnożą się pomysły
• Skąd się biorą pomysły – kreatywność, inspiracje pracowników, użytkowników, klientów
• Czym staje się pomysł – droga do innowacji i produktów
• Pomysł – cykl życia
• Trudna sztuka zadawania pytań – jak dotrzeć do sedna sprawy
• Najważniejse pytania:
  • Dlaczego. Po co?
  • Jak będzie, gdy się uda?
  • Co musi być zrobione?
  • Od czego zacząć?
• Pomysł w produktach cyfrowych
• Rysowanie – czy obrazek nadal wart jest 1000 słów
• Co trzeba zrobić – różne typy problemów
• Pierwszy krok – jak priorytetyzować
• „Robimy” – znaczenie decyzji

Opinie i wszelkie skojarzenia, jakie budzą te punkty, mile widziane.

Jakiś czas temu stwierdziłem, że z trudem notuję długopisem. Robiłem to tak rzadko, że się odzwyczaiłem. Postanowiłem to zmienić. Dla wygody przerzuciłem się z długopisu na cieńkopis , potem wróciłem do pióra. Notuję i dobrze mi z tym.

U Kapuścińskiego znalazłem cytat z Schopenhauera. Radził, żeby zapisywać rzeczy i obserwacje. Coraz więcej ludzi to robi. Zauważyliście? Co oni piszą w tych swoich moleskinach?

Podejrzewam, że wpisują kolejne zadania do wykonania. Ale nie wszyscy. Znajomy, bardzo skuteczny szef, trzyma notes na stoliku przy łóżku. Czasem notuje w nocy: „zapisuję pomysły, gdy tylko przyjdą mi do głowy”. Nie przypominam sobie, żeby kiedyś nie miał zbyt wielu pomysłów.

Inny znajomy wpisuje w swoim notesie rozwiązania. Również trzyma go przy łóżku w nocy. Lubi mieć go przy sobie i używa, gdy wymyśli jak coś zrobić. Wie „co”, nie wie „jak” – nad tym pracuje. To samo narzędzie, inne zastosowanie.

Sam zapisuję kawałki z książek i obserwacje, które mam nadzieję kiedyś wykorzystać. Ostatnio zapisałem, że 85 procent programowania w pierwszych latach Amazon dotyczyło rzeczy, których wogóle nie widzi użytkownik. Wpisuję tak notatki z prawdziwych książek, fragmenty z elektronicznych zbieram w Google Docs.

Zanotowałem też, że pisanie ułatwia myślenie i rozwiązywanie problemów. Powoduje, że lewa półkula mózgu, ta logiczna, współpracuje z prawą, tą odpowiedzialną za wyobraźnię. To pomaga.

Jest jeszcze jeden powód, dla którego warto mieć notes przy łóżku. Pozwala on na lepszy sen. Gdy coś Cię gnębi i nie pozwala zasnąć, weź notes, zapisz to. Będzie łatwiej, pisanie oczyszcza.